Wszechstronność i wielopłaszczyznowość metody jogi B.K.S. Iyengara polega na regulującym i równoważącym działaniu praktyki na poziomie fizycznym i psychicznym. Punktem wyjścia do rozwoju tak w praktyce własnej, jak i w nauczaniu jogi w tej metodzie jest przyjęcie, zrozumienie i żywe reagowanie na aktualną sytuację zdrowotną własną i uczniów.
Patañjali w jogasutrze (II.16) pisze: heyam dukham anagatham (nadchodzącym cierpieniom możemy zapobiec, tłum. K. Kocot).
W świetle metody B.K.S. Iyengara oraz przytoczonej jogasutry Patañjalego każda sytuacja zdrowotna w metodzie jogi Iyengara staje się przestrzenią do eksplorowania, poznania i głębszego rozwoju oraz nie stanowi przeciwskazania do wzięcia udziału w certyfikacji. Od każdego kandydata i na każdym poziomie certyfikacji oczekiwane jest uwzględnienie oraz umiejętność poradzenia sobie z generalnie występującymi sytuacjami zdrowotnymi jakimi są np. menstruacja, ciąża, kontuzje w obrębie obręczy barkowej i biodrowej, ból kręgosłupa, migrena, zmęczenie, nadmierne pobudzenie i inne.
ODPOWIEDZIALNA DECYZJA O UDZIALE W CERTYFIKACJI
Kluczowa dla zbudowania dojrzałości i gotowości kandydata do wzięcia udziału w certyfikacji jest relacja kandydata i nauczyciela prowadzącego (mentora), oparta na jasnej komunikacji i wzajemnym zaufaniu.
Kandydat i nauczyciel powinni w pełni rozpoznać i omówić sytuację zdrowotną kandydata. Nauczyciel prowadzący powinien wiedzieć o ewentualnych przebytych lub trwających kontuzjach oraz chorobach kandydata. Zwłaszcza jeśli są to choroby autoimmunologiczne, przewlekłe, nowotworowe, wymagające długofalowego leczenia i dostosowanego do danego schorzenia, specyficznego stylu życia.
Nauczyciel prowadzący podejmuje odpowiedzialną decyzję o wystawieniu rekomendacji w oparciu o swoją wiedzę i głębokie rozumienie sytuacji kandydata oraz wartości satyi i ahimsy.
Kandydat i mentor powinni wziąć pod uwagę nie tylko same umiejętności i kompetencje kandydata, ale przede wszystkim jego/jej dojrzałość do pracy z bieżącym stanem zdrowia. Ważne jest, aby przeanalizować, czy specyficzne warunki, jakie stwarza sam proces certyfikacji, nie będą stanowiły jakiegokolwiek zagrożenia dla stanu zdrowia kandydata (svadhyaya).
Dojrzała decyzja oparta na rozróżnieniu tego, co na dany moment będzie najwłaściwszym rozwiązaniem dla kandydata, powinna być priorytetowa względem potrzeby podnoszenia swoich kompetencji i sięgania po stopnie w procesie certyfikacyjnym (aparigraha).
MENSTRUACJA
Kandydatki, spodziewające się menstruacji podczas certyfikacji, zobowiązane są przygotować materiał wideo przedstawiający praktykę pozycji odwróconych.
Materiał powinien przedstawiać całą sylwetkę kandydatki w sposób czytelny. Kandydatka ma w nim zaprezentować wejście i wyjście do dwóch pozycji: sirsasany i salamba sarwangasany. Nagranie nie może przekraczać długości 10 minut. Kandydatka zabiera materiał wideo na zewnętrznym nośniku, aby nagranie mogło zostać odtworzone w trakcie certyfikacji. Biorąc pod uwagę możliwość występowania nieregularności cyklu miesięcznego, zalecamy, aby kandydatki przygotowały nagranie praktyki pozycji odwróconych na taką ewentualność.
CIĄŻA
Prawidłowo przebiegająca ciąża nie jest przeciwskazaniem do przystąpienia do w certyfikacji. Należy mieć jednak na uwadze, że udział w procesie certyfikacji może wpływać na stan psycho-emocjonalny kandydatki. Pierwszy trymestr ciąży jest szczególnym czasem dostosowywania się do nowych warunków, rewizji priorytetów oraz zwiększonej troski o spokój i bezpieczeństwo swoje i dziecka. Z tego względu Komitet Techniczny podjął decyzję, aby do certyfikacji na poziom I przystępowały kandydatki dopiero od drugiego trymestru ciąży. Wymagane jest okazanie zgody od lekarza prowadzącego ciążę oraz zgody nauczyciela prowadzącego.
Na temat odpowiedzialnej praktyki jogi w ciąży można przeczytać w tekście Katarzyny Pilorz "Joga dla pań w ciąży".
NAGŁE WYPADKI
W sytuacjach nagłego pogorszenia się stanu zdrowia, bądź innych zdarzeń losowych, budzących jakiekolwiek wątpliwości, konieczna jest bezzwłoczna konsultacja kandydata z nauczycielem prowadzącym (mentorem) oraz mentora z komisją certyfikacyjną. Ostateczna decyzja o udziale w certyfikacji powinna być oparta przede wszystkim na towarzyszących praktyce jogi zasadach etyki.
OGÓLNE WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE UMIEJĘTNOŚCI REAGOWANIA KANDYDATA NA SPECYFICZNĄ SYTUACJĘ ZDROWOTNĄ UCZNIA PODCZAS PROWADZONEJ LEKCJI
POZIOM I
Kandydat na poziom I zobowiązany jest zmodyfikować praktykę ucznia w sposób możliwie najprostszy i najbliższy zaplanowanej ogólnej sekwencji dla całej grupy. Wymagane jest, aby kandydat wykazał znajomość zasadniczych kierunków pracy i warunki bezpieczeństwa. Kandydat powinien orientować się w zakresie funkcjonalnej anatomii i fizjologii człowieka. Na poziomie I nie jest wymagana realizacja praktyki terapeutycznej.
POZIOM II
Kandydat na poziom II powinien wykazać umiejętność podtrzymania danego ucznia w zaplanowanej przez siebie sekwencji, oferując mu bardziej ukierunkowane i zindywidualizowane rozwiązania dla jego/jej specyficznej sytuacji zdrowotnej.
POZIOM III
Kandydat na poziom III powinien posiadać umiejętność równoległego prowadzenia odrębnej sekwencji dla ucznia w specyficznej sytuacji zdrowotnej, przy jednoczesnym zachowaniu wspólnego celu i głównej myśli zaplanowanej sekwencji dla całej grupy.