Notatki Ewy Pytel-Bartnik z wykładu i sesji prowadzonej przez Ritę Keller na temat osłabienia fizycznego i wyczerpania.

System odpornościowy nie jest czymś abstrakcyjnym. Trzeba go sobie wyobrazić jako system kanałów energetycznych w ciele - w ajurwedzie mamy system punktów energetycznych marma, w tradycyjnej medycynie chińskiej punkty akupunkturowe na meridianach (kanałach energetycznych). Wszelkie zaburzenia odporności wynikają z zaburzeń przepływu energii pomiędzy danymi punktami energetycznymi, gdy energia życiowa Prana i Qi nie mogą swobodnie przepływać z powodu zastojów energetycznych i blokad. Stan zdrowia to stan niezaburzonego przepływu energii życiowej. W zdrowym ciele wszystkie przepływy energii i płynów ustrojowych - krwi, limfy są niezaburzone.

Joga Iyengara łączy wiedzę medycyny ayurwedyjskiej i tradycyjnej medycyny chińskiej. Wzmacnianie systemu odpornościowego w jodze Iyengara opiera się na uziemieniu i wydłużeniu.

Tylko z absolutnego uziemienia może nastąpić doskonałe wydłużenie ciała. Wydłużenie usuwa blokady na punktach energetycznych, pozwala swobodnie przepływać energii.

Wzmacnianie odporności odbywa się w jodze poprzez budowanie postawy ciała. Fizyczne ułożenie ciała w jodze jest tożsame z ułożeniem energetycznym ciała. Utrzymanie wzroku na linii oczu powoduje utrzymanie wzniesionej energii narządów wewnętrznych. Opuszczenie wzroku skutkuje utratą energii narządów. Gdy otwieramy dłoń w pozycjach podpartych na rękach, gdy kciuk tworzy właściwy kąt z palcem wskazującym - oddziałujemy bezpośrednio na system odpornościowy.

Gdy otwieram w jodze dłoń, rozumiem świat.

Do czynników dewastujących nasz system odpornościowy należą:

- długotrwały lub nagły intensywny stres,

- negatywne emocje i przekonania,

- stawianie długotrwałego emocjonalnego oporu,

- bezruch.

Podstawowe kroki we wzmacnianiu odporności to budowanie postawy, czego doskonałym przykładem jest Tadasana - uziemienie.

Praca z przodem ciała w Tadasanie: znalezienie przestrzeni poprzez wydłużenie przodu ciała, uprzestrzennie klatki poprzez uniesienie podstawy mostka do brody, uniesienie szczytów pach, uniesienie boków ciała, wydłużenie pachwin, docisk, rozszerzenie i wydłużenie stóp.

Praca z tyłem ciała w Tadasanie: kierunek pracy barków, łopatek, kości krzyżowej, guzów kulszowych, tyłów nóg, pięt.

Codzienna praktyka jogi jest ważną profilaktyką, prewencją przed tworzeniem się blokad, zastojów energetycznych w ciele. Gdy unoszę ramię w jodze, poruszam cały system, a więc stymuluję punkty energetyczne położone wzdłuż kanału energetycznego lub, jak w tradycyjnej medycynie chińskiej - na meridianie. Jeśli rozumiem relację między narządami płuca-jelito grube albo kolano-żołądek, to rozumiem zależności energetyczne w moim ciele. Biorąc pod uwagę odporność, musimy patrzeć całościowo na nasz organizm.

Sekwencja

1. Svastikasana przy ścianie - na kocu, plecy oparte o ścianę, kolana podparte. Obserwacja energii ciała, oddechu - ok. 3 minuty.

2. Svastikasana ręce w Urdhva Hastasana - 2 minuty, na wydechu opuścić ręce zachowując uniesienie mostka i energetykę narządów.

3. Dandasana z rękoma w Urdha Hastasana - 1 minuta, opuścić powoli ręce zachowując uniesienie przodu ciała i energetykę narządów.

4. Tadasana - docisk stóp z ich wydłużeniem i rozszerzeniem palców (tak jak praca dłoni w Adho Mukha Svanasanie), wydłużanie przodu kręgosłupa.

5. Urdha Hastasana w Tadasanie - oberwacja energetyki pozycji, zachowanie energetyki pozycji przy opuszczaniu rąk.

6. Ardha Uttanasana - dłonie na szczytach goleni (pod kolanami), wydłużanie przodu kręgosłupa, powrót z dłońmi na biodrach.

7. Ardha Uttanasana z dłońmi skrzyżowanymi na klatce piersiowej (wnętrzami skierowanymi do serca) i po 1 minucie przejście do Uttanasany, klasyczne ułożenie rąk.

8. Vrksasana z dłońmi skrzyżowanymi na klatce piersiowej j.w.

9. Tadasana twarzą do ściany - na odległość ok. 1,5 stopy od ściany, ręce przed barkami na ścianie. Mocne wygięcie w tył, pachwiny i zewnętrzne biodra oparte na ścianie, miednica równoległa do ściany. Wydłużenie wschodu (przodu) ciała, głowa w przedłużeniu kręgosłupa.

10. Prasarita Padottansana - stopy równoległe do siebie z wyraźnie wyciągniętym dużym paluchem do przodu, podparcie na dłoniach lub klockach, może być z oparciem czoła na krześle.

11. Utthita Parśvakonasana - wydłużenie przodu kręgosłupa, docisk zewnętrznych krawędzi stóp i wydłużanie paluchów.

12. Utthita Trikonasana - dłoń na szczycie goleni (pod kolanem).

13. Utthita Hasta Padasana w drzwiach - stopy na szerokość drzwi (zewnętrzne krawędzie stóp na framudze), ręce ugięte w łokciach, przedramiona oparte o framugę drzwi powyżej wysykości barków. Rozszerzanie klatki piersiowej i wydłużanie boków ciała poprzez nacisk przedramionami na framugę.

14. Setubandha - na macie koc zwinięty wzdłuż na pół, dolne kąty łopatek podparte jedynie o brzeg koca, wejście do pozycji ze zgiętych nóg z docisku pięt (nogi na szerokość bioder), dłonie trzymają się krawędzi maty, wyraźnie otwarta klatka piersiowa.

15. Savasana z wałkiem na udach, nogi szeroko.