Zamieszczamy plik z wybranym fragmentem tekstu do przeczytania jako materiał do dyskusji w czasie pierwszej sesji Szkolenia Kompetencyjnego SJIP Filozofia jogi, 23 września 2022 r., o godz. 19.30.

Źródło: Jogasutry, Jogabhaszja - Klasyczna joga indyjska, tłum. Leon Cyboran, PWN, Warszawa 1986

Zamieszczamy plik z wybranym fragmentem tekstu do przeczytania jako materiał do dyskusji w czasie drugiej sesji Szkolenia Kompetencyjnego SJIP Filozofia jogi, 30 września 2022 r., o godz. 19.30

Dzisiejszemu człowiekowi trudno jest uchwycić zawiłości tradycyjnej definicji mówiącej, że "joga jest procesem wyciszania świadomości, a następnie połączeniem duszy indywidualnej (jivatma) z Duszą Uniwersalną lub Duchem (Paramatma)". Według tradycyjnej metody edukacji prowadzącej ucznia od konkretu do abstrakcji, przeciętnie inteligentny człowiek może zrozumieć, czym jest joga, poprzez badanie konkretu w nim samym, czyli - ciała. Pomiędzy ciałem i nerwami, nerwami i umysłem, umysłem i inteligencją, inteligencją i wolą, wolą i świadomością, świadomością i sumieniem oraz sumieniem i nami samymi (naszą najgłębszą istotą) istnieje komunikacja, komunia i właściwe porozumienie. Trudno jest zaczynać bezpośrednio od abstrakcji - duszy, dopóki te wymienione pojazdy Ducha nie funkcjonują na swoim najwyższym poziomie.

II.46 sthira sukham asanam - asana jest doskonałą stabilnością ciała, zrównoważeniem rozumu i szczęśliwością ducha. Sutry II. 46-48 definiują asanę i efekty jej praktyki.

Wykonując dowolną asanę, należy robić ją tak, aby ciało pozostawało stabilne i niezachwiane, umysł pogodny, a serce skupione i szczęśliwe. W taki sposób należy rozumieć, praktykować i doświadczać każdą pozycję. Wykonywanie asan powinno być odżywcze i oświecające. Niektórzy uważają, iż sutra ta oznacza, że wystarczy wykonywać dowolną, wygodną pozycję. Jednak wtedy byłaby to asana przyjemności (bhogasana), a nie yogasana. Sutra ta definiuje asanę doprowadzoną do doskonałości. Już od pierwszej sutry Patańdżali wymaga najwyższego skupienia od tego, kto pragnie osiągnąć doskonałość. Tę dyscyplinę i skupienie należy zastosować do praktyki każdej asany, aby penetrować jej głębię w najodleglejszych częściach ciała. Nawet w pozycjach medytacyjnych należy angażować komórki, włókna, stawy i mięśnie do współpracy z umysłem.

Joga jest wspaniałą nauką, umożliwiającą człowiekowi dotarcie do najgłębszej prawdy i zajmującą się jego ewolucją jako całością, poczynając od zdrowego ciała, a kończąc na samorealizacji jaźni. Joga znaczy związek ciała z umysłem i umysłu z duszą.

Inwokacja, którą codziennie recytujemy przed rozpoczęciem praktyki jogi przedstawia formę i dzieła jednego z największych mędrców w historii Indii - Patańdżalego. (...) Kiedy przyjrzycie się posągowi Mędrca Patańdżalego zobaczycie trzy i pół spirali poniżej pępka. Trzy spirale symbolizują dźwięk AUM (pranava) - mistyczny symbol Boga jako Tego, który tworzy, podtrzymuje i niszczy. Symbolizuje Go jako wszechobecnego, wszechmocnego i wszechwiedzącego. AUM składa się z trzech liter A, U, M z półksiężycem i kropką.

II.43 kaya indriya siddhih aśuddhiksayat tapasah - samo-dyscyplina (tapas) wypala nieczystości i roznieca iskry boskości.

Samo-dyscyplina niszczy wszelkie nieczystości, doskonaląc ciało, umysł i zmysły, tak że świadomość działa swobodnie i osiąga boskość. Nie można prawidłowo zrozumieć ahimsy bez odniesienia do tapasu. Tapas jest wewnętrzną przemocą (himsa), poprzez którą stwarzamy możliwość zewnętrznej ahimsy. Ahimsa nie może istnieć sama. Koniecznie musi istnieć siła dopełniająca. Mahatma Gandhi nigdy nie byłby zdolny do wezwania o zachowanie nieprzejednanego spokoju, które poruszyło imperium, bez bezwzględnej postawy wobec samego siebie. Przemoc jest być może zbyt silnym słowem dla tapasu, lecz jest to palący wewnętrzny zapał i asceza, rodzaj niesłabnącej surowości w stosunku do siebie samego, która umożliwia odczuwanie współczucia i przebaczenia innym.

II.28 yoganganusthanat aśuddhiksaye jnanadiptihavivekakhyateh - Dzięki pełnej oddania praktyce różnych członów jogi nieczystości ulegają zniszczeniu; [korona] istota poznania mądrości jaśnieje w chwale.

W tej jednej sutrze Patańdżali sumuje efekty jogi. Powiada, że poprzez regularną i pełną poświęcenia praktykę, sadhakaspala nieczystości ciała i umysłu, usuwa przyczyny uciążliwości osiąga istotę poznania (poznanie rozróżniające). Sadhaka, dzięki tej mądrości i osiągnięciom, utrzymuje niewinność i pozostaje wolny od pychy. W tej sutrze, zamiast zwykle używanego słowa abhyasa (praktyka powtarzana przez długi okres czasu), zostało użyte słowo anusthana. Słowo to wyraża godność i szlachetność o duchowym znaczeniu, a oznacza ono praktykę z pełnym poświęceniem lub religijną żarliwość. Abhyasa prowadzi do równowagi, zaś anusthana rozwija dojrzałość umysłu. Joga może leczyć lub łagodzić nasze fizyczne, psychiczne, moralne i duchowe cierpienia. Osiągnięcie doskonałości i sukcesu jest pewne jedynie wówczas, gdy ktoś praktykuje z miłością i pełnym oddaniem.